పిల్ల కష్టాలు

నాకు నా చిన్నప్పట్నుండీ చిన్నపిల్లలతో పడేది కాదు. ఆ ఏజ్ లోనే నా ఏజ్ పిల్లల్తో ఫాక్షన్ గొడవలూ గట్రా జరుగుతూ ఉండేవి. ఐతే అప్పటి బ్యాచ్ లో ఉన్న చిన్నపిల్లలంతా పెరిగి పెద్దయ్యే క్రమంలో ఆ ఏజ్ ని బట్టి స్కూల్లో నైతే పిల్లల్తోనీ , కాలేజ్లో నైతే మిగతా స్టూడెంట్స్ తోనీ గొడవలు పెట్టుకుంటూ...మరీ పెద్దయ్యి జీవితంలో స్తిరపడ్డాకా ఎవడుపడితే వాడితోనీ గొడవలుపెట్టుకుంటూ బ్రతుకుతున్నారు.

ఆదేంటో నా విషయంలో మాత్రం ఇంత పెద్దయ్యాక కూడా ఎటువంటి మార్పూ లేదు... ఇప్పటికీ చిన్నపిల్లల్తో గొడవలు జరుగుతూనే వున్నాయ్.....నా మానాన నేను బ్రతుకుతున్నా ఇప్పటికీ ఇంట్లోనో...వీదిలోనో ఎవడో ఒక పిల్ల కుంక తో పోరాటం తప్పటంలేదు... :-(

నాకో మేనల్లుడున్నాడు .....పేరు పవన్ కుమార్ ...సార్ధక నామదేయుడు.... గెరిల్లా యుద్దతంత్రం లో అందేవేసిన చెయ్యి...అంటే మనం టీనో కాఫీనో మూతి దగ్గరపెట్టుకుని వూదుకుని తాగేప్పుడు మనల్ని తోసేసి పారిపోవటం, మనం ఫోన్ లో ఎవరితోనైనా సీరియస్ గా మాట్లాడుతున్నప్పుడు ఏ తొడ మీదో గట్టిగా గిచ్చి పారిపోవటం ఇత్యాది రకాల ఈవెంట్స్ లో మనోడిని కోట్టేవోడే లేడు. పువ్వు పుట్టగానే పరిమళించినట్టు, గేదె పుట్టగానే గడ్డి మేసినట్టు.....వీడు పుట్టిన మూడేళ్ళకే ఉగ్రవాదిగా మారి కనిపించిన ప్రతీవోడినీ పీక్కు తినేస్తుంటే భరించలేక మా అక్క వాళ్ళు వీడిని మా ఇంట్లో పడేసి పోయారు....వీడికీ నాకూ మద్య పచ్చగడ్డే కాదు పచ్చి సెనగపప్పు వేసినా భగ్గు మంటుంది...కానీ ప్రతీసారీ నాకే కాలుతుంది. :-(


వీడి మిగతా టాలెంట్స్ సంగతేమోకానీ, అందరినీ గిచ్చటం అనే టాలెంట్ మాత్రం నా చలవేనేమో అని నాకో పేద్ద డౌటు....

వీడికి 1 సంవత్సరం వయసున్నప్పుడు నేను వీళ్ళింటిలోనే ఉండేవాడిని.....వీడిని 24 గంటలూ ఎవడోకడు ఎత్తుకునితిప్పాలి.....నేను సాయత్రం ఆఫీసు నుంచి రావడం పాపం... వీడిని నా మీదకి తోలేసేవోరు...రెండు చేతులూ మార్చుకున్తూ వీడిని మోసేసరికి ఒక వారానికి నా రెండు భుజాలు మాంచి కండలు తిరిగి మిగతా బాడీ మాత్రం సన్నగా అలానే ఉండిపోయింది....మొత్తానికి 'పాపాయ్' లాగా తయారయ్యాను.

ఈహ ఇలాక్కాదు అని చెప్పి...రోజూ ఒక పావుంగంట మొయ్యటం..తర్వాత ఎవరూ చూడకుండా వాడి పిర్ర మీద చిన్నగా గిల్లేవాణ్ణి ....వీడు "'కేర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్....." మనేవాడు ......అరెరే వీడు నా దగ్గరుండటంలేదు...అని మా అక్కకిచ్చేసేవోణ్ణి.... :-)

ప్లాను వర్కవుట్ అయ్యింది..... అలా కొంత కాలం హ్యాపీ గానే గడిచింది...ఈలోగా మా వాడు కొంత లోకజ్ఞానం సంపాయించినట్టున్నాడు...నేను చిన్నగా గిల్లగానే గిల్లిన చోట చేత్తో పట్టుకుని "క్కే....ర్ర్ర్ర్ర్ర్" అని రాగం మొదలెట్టి ఎవరో ఒకరొచ్చి చూసేవరకు ఆపేవాడు కాదు.......ఎందుకొచ్చినగొడవరా బాబూ దొరికిపోయేట్టున్నాను అని చచ్చినట్టు గంట మోసేవాణ్ణి ....

తర్వాత్తర్వాత వీడు తెలివి వయసుకన్నా ముదిరిపోయి.... నేను ఇంట్లోకి రావడం పాపం "క్కేర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ర్ " మని అరుస్తూ ఏ కాలో చెయ్యో చూపించడం మొదలెట్టి నన్ను భయపెట్టేవోడు..... అలా భయపెట్టీ భయపెట్టీ బాగా అరితేరిపోయి ఇప్పుడు నన్ను రోజుకి ఓ ముప్పయి సార్లు గిల్లి ముక్కలు తీసేస్తున్నాడు.

వినాయకచవితికదానీ....మా అమ్మ వీడిని తీసుకుని గుడికెల్లింది....ఇల్లంతా ప్రశాంతంగా ఉంది....

తీరిగ్గా కూర్చొని స్వాతిలో వారఫలాలు చూస్తున్నాను..... తులా రాసిలో "అనుకోని కలహాలు ఎదురవును...జాగ్రత్తతో వ్యవరించవలెను " అని రాసుంది. వెంటనే నా ఎడమకన్ను టపటపా కొట్టుకుంది .....వాకిట్లో మా అక్క ఫ్రెండూ, తన నాలుగేళ్ళ కొడుకు ప్రత్యక్షమయ్యారు......ఆకాశవాణి ఎంటర్ ద డ్రాగన్ అని అరిచింది.


వీణ్ణి చూస్తే కొద్దిగా తేడాగా కనిపించాడు.... మావాడితో నాకు బాగా ఎక్స్పీరియన్స్ కాబాట్టి ఇలాంటి కేసుల్ని ఈజీ గా కనిపెట్టేస్తా....... అయినా ఎందుకైనా మంచిదని కామ్ గా కూర్చున్నా..

వాడు వచ్చీ రావడంతోనే "అమ్మా... ఇది నాదీ" అని దీర్ఘం తీస్తూ నా చేతుల్లోంచి స్వాతి లాగేసుకుని యుద్దానికి సమర శంఖం మోగించాడు. టీపాయ్ మీదున్న నా సెల్ ఫోన్ తీసి ఏదో నంబర్లు అలా తిరగేస్తున్నాను.....అంతే

"అమ్మా....ఇది నాదీ " ......

నిశ్శబ్ధంగా వాడివంక చూసి రిమోట్ తీసుకుని టీవీ ఆన్ చేసాను...తల తిప్పకుండా వాడి వంక ఓరకంట చూసాను....వాడూ నా వైపు అలానే చూస్తున్నాడు. ఒక్క నిమిషం ఆగి.. రిమోట్ లాక్కొని "అమ్మా.... నేను పోగో చానెల్ చూతా " అని చానెల్స్ నొక్కడం మొదలెట్టాడు...

వచ్చిన మూడొ క్షణంలోనే నా మూడు ఐటంస్ లాగేసుకున్నాడు....... నాకు బీపీ పెరిగిపోయింది...నా చిన్నప్పటి గతం గుర్తుకొచ్చింది నాలోని పిల్ల సిమ్హారెడ్డి బయటకొచ్చాడు.. విసురుగా రిమోట్ లాక్కున్నా ..... వాడు ఒక్క క్షణం గాల్లోకి చూసి తర్వాత కింద కూర్చుని కాళ్ళు బార జాపుకుని తల పైకెత్తి నోరు పెద్దది చేసుకుని "వ్వ్వ్వ్వాఆ.........." అంటూ రాగం మొదలెట్టాడు....అంతే నాలుగు సుఖోయ్ ఫైటర్ జెట్ లు మా ఇంటి వరండాలోంచి టేక్ ఆఫ్ అయినట్టు పేద్ద సౌండ్ లాంటి కూత మొదలయ్యింది... వీడి రాగం విని వాళ్ళమ్మ పరిగెట్టుకొచ్చింది....నేను ముందు జాగ్రత్తగా రిమోట్ వాడి చేతిలో పెట్టేసాను....వాళ్ళమ్మ ఏవయ్యిందిరా ...అనేలోపే వీడు చెయ్యి నిటారుగా లేపి నా వైపు పాయింట్ చేసి 'వ్వ్వ్వాఆ " అంటూ రాగం ఏమాత్రం చెడకుండా శ్రుతి కొంచెం పెద్దది చేసాడు.


అడ్డంగా బుక్ చేసేసాడు....తక్షణం కవరింగ్ ఇచ్చుకోవాల్సిన పరిస్తితి. ..
" అబ్బే ఏం లేదండీ పోగో చూస్తానన్నాడు....చానెల్ పెట్టుకోడం రాక ...నేను పెడతానంటే" ఏడుస్తున్నాడు....
హి హి హీ అని తెచ్చిపెట్టుకున్న నవ్వొకటి ఆవిడ కిచ్చాను.

పోగో అంటే ప్రాణం వెదవకి అది తప్పితే ఇంకోటి చూడడు వెధవ....అని మురిసిపోయింది వాళ్ళమ్మ.....వాడితో ఏడవకూడదు నాన్నా నీకు తెలీపోతే అంకుల్ ని అడిగి పెట్టించుకోవాలి....అని రిమోట్ నాకిచ్చి తిరిగి రూంలో కి వెళ్ళిపోయింది.....

పిల్లకుంక విజయ గర్వంతో కళ్ళు తుడుచుకుని..... చూసావా నీ కన్నుతో నిన్నే పొడిచా....మర్యాదగా పోగో పెట్టు .. అన్నట్టు చూసాడు.

ఇంక ఈ పిల్ల రాక్షసుడితో పడే కన్న బయటకు ఎక్కడికోచోటకి పోవడం బెటర్ అని డిసైడయ్యి ...లోపలికెళ్ళి రెడీ అయ్యి హాల్ లోకి వచ్చి షూస్ వేసుకుంటూ వాడి వంక చూసా.......వాడు ఈ సారి నేను దేన్ని పట్టుకుంటానా ...దాన్ని ఎప్పుడు లాగేసుకుందామా అని చాలా కాన్సంట్రేషన్ తో నన్నే అబ్జర్వ్ చేస్తున్నాడు.... నేను ఓ నవ్వు నవ్వి " నే బయటకెళుతున్నా " అని మా అక్కకి వినపడేలా ఒక కేక వేసి టేబుల్ మీదున్న నా బైక్ కీస్ తీసుకుందామని లేచా...... అప్పుడు తెలిసింది వీడి బ్రైన్ సూపెర్ కంప్యూటర్ కి ముత్తాత అని. ....వాడు టప్పున లేచి చెంగున గెంతి నిమిషంలో వందో వంతులో నా బైక్ కీస్ తీసుకుని ..... " అమ్మా ...ఇది నాదీ " అన్నాడు....


నా మీద నాకే జాలి, కోపం, ఆగ్రహం, ఆవేశం, అంకుశం,...ఆహుతి కలిగాయి...అయినా తమాయించుకుని
" కళ్ళు ఎర్రగా చేసి ....వాడి వంక చూస్తూ....పైకి మాత్రం " కీస్ ఇచ్చేయమ్మా ఆచ్ వెళ్ళాలి " అన్నా.....

" ఆ ఇది నాదీ ...." అని ఈసారి తాళం గుత్తిని గట్టి ఇంకా గట్టిగా బిగించి పట్టుకున్నాడు....

ఈదెబ్బతో నాకు మసాలా నషాలానికి అంటింది .....వాడి దగ్గిరికెళ్ళి మొహమంతా కోపం చేసుకుని "కధకలి" డ్యాన్స్ లో మొహం లో ఎన్ని ఎక్స్ ప్రెషన్స్ ఇస్తారో అన్నీ చూపించి ...కీస్ ఇవ్వరా అన్నా.....సీను రిపీట్ అయ్యింది.. ఈసారి వాడు 10 సుకోయ్ , 15 మిరేజ్ ఫైటర్ జెట్స్ ని రంగంలోకి దించాడు........వాళ్ళమ్మ పరిగెట్టుకొచ్చింది ....ఈ సారి చాన్స్ మాత్రం వాడికివ్వకుండా నేను నా చెయ్యి నిటారుగా పైకి లేపి వాడి వైపు పాయింట్ చేసి " నా బైక్ కీస్ ....నేను బయటకెళ్ళాలి " అని చెప్పా.

వాళ్ళమ్మ వెంటనే వాడి దగ్గరనుంచి ఏదైనా వెనక్కి తీసుకోవాలంటే ఒక మంత్రం ఉందని దాన్ని నాకు ఉపదేశిస్తానని చెప్పి నాదగ్గరకొచ్చి నా చెవిలో "ఆ మంత్రం పేరు - క్యాచ్ " అంది.

"క్యాచ్ చేయలేకపోయాను.... కాస్త సరిగ్గా చెప్పండి " అన్నా....

వాడి చేతిలో వున్నదేదైనా మనం ఇమ్మంటే ఇవ్వడు.......అదే "క్యాచ్" అన్నామనుకో వెంటనే మనమీదకి విసిరేస్తాడు.. అని చెప్పింది.

పోన్లే ఏదో ఒహటి అని వెంటనే ..నేను వాడివైపు తిరిగి "క్యాచ్ " అని అరిచా...... వాడు వెంటనే మొహమంతా 100 వాట్స్ బల్బు లాగా పెట్టి కీస్ నా మీదకి కాకుండా గుమ్మలోంచి బయటికి విసిరేసాడు......

'ఒరేయ్...^%&$^%$&%*"

ప్రతీరోజులాగే ఈరోజుకూడా ఓ పిల్లకుంక చేతిలో ఓడిపోయా ....
నేను కీస్ వెతుక్కుంటూ అస్తమిస్తున్న సూర్యుడివైపు నడుచుకుంటూ వెళ్ళిపోయా....

పెళ్ళి - అనుభవం

అదిగో అదిగో ...టైటిల్ చూసి కంగారు పడకండి..ఇక్కడ "పెళ్ళి" నాది కాదు..కానీ "అనుభవం" మాత్రం నాదే...అదిగో అదిగో మళ్ళీ అపార్థం చేసుకుంటున్నారు.."అనుభవం" అంటే "పెళ్ళికెళ్ళిన అనుభవం" అని.....సరే ఇలాకాదుగానీ విపులంగా చెప్తా.. ఆరోజు అసలేం జరిగిందంటే..

మద్యాహ్నం ఫుల్లుగా తినేసి పక్కేసిన నాకు ...ప్రక్క గదిలో ఎవరో ఏడుస్తున్నట్టు అనిపించడంతో సడెన్ గా మెలుకువొచ్చింది..కంగారుగా హాల్ వైపు పరిగెత్తాను..హాల్ లో అమ్మా,నాన్నమ్మా ఏడుస్తూ కనిపించారు...హడలిపోయి..ఏవయ్యిందీ అని గట్టి గా అరిచా...

ఏమీ చెప్పకుండా నోటికి చేతిని అడ్డంపెట్టుకుని బావురుమంటూ వంటగదిలోకి వెళ్ళిపోయింది అమ్మ...నాన్నమ్మవైపు చూసా...'మహ్హ త్రుదేవోభా..' అని ముక్కు చీదుకుంటూ టీవీ వైపు చూపించింది నాన్నమ్మ.

టీవీ లో "మాతృదేవోభవ" సినిమా లో మాధవి ఏడుస్తూఉంది.....విషయం అర్ధమయ్యింది .....నాకు తిక్కరేగిపోయింది...

టీవీ ఎత్తి మా సెకండ్ ఫ్లోర్ లోంచి కిందకి పడేద్దాం అనే అలోచనని బలవంతంగా తొక్కిపెట్టి..డోర్ తీసి అక్కడున్న కటకటాలకేసి నా తలబాదుకున్నా...అక్కడ ' పోస్ట్ మాన్ కిందకూర్చిని కటకటాల్లోంచి సినిమా చూస్తూ ఏడుస్తూ కనిపించాడు ' .

ఇంకతట్టుకోలేక...గబ గబా కుర్చీ లాక్కుని ఫాన్ కి చీర ముడేయడం మొదలుపెట్టా....అయ్యో అయ్యో మొన్న దీపావళి కి మా అన్నయ్య పెట్టిన చీర అంటూ పరిగెత్తుకొచ్చి చీరలాక్కోంది మా అమ్మ. ఈ హడావిడితో లోకంలోకి వచ్చినట్టున్నాడు పోస్ట్ మాన్ ...కళ్ళు తుడుచుకుని.."పోస్ట్" అని గట్టి గా అరిచి ..ఒక కవర్ లోపలకి పడేసీ వెళ్ళిపోయాడు.

అది శుభలేఖ ...నా చిన్నప్పటి ఫ్రెండ్ శరత్ గాడి పెళ్లి ..అదీ రేపే..ఎప్పుడో పన్నెండేళ్ళ క్రితం చూసా వాడిని...కచ్చితంగా వెళ్ళాలి..వాడు నెల క్రిందటే ఫోన్ చేసి చెప్పాడు...అసలందుకనే బెంగుళూర్ నుంచి వచ్చింది. ఆల్రెడీ ఇంకో చిన్నప్పటి ఫ్రెండ్ తో మాట్లాడా ...వాడూ వస్తున్నాడు ..నేను రాత్రికి రావులపాలెం లో దిగితే అక్కడ్నుంచి వాడూ నేనూ కలిసి బండి మీద పెళ్లి కి వెళ్తాం...అదీ ప్లాను..

నీటుగా తయారయ్యి ...నేవెళ్తున్నా అని కేక వేసి బయలుదేరా....అమ్మా, నాన్నమ్మ..ఇంకా ఏడుస్తూనే వున్నారు..అప్పడే వచ్చిన మా పనమ్మాయ్ 'బాబు తొందరగానే వచ్చేస్తాడ్లే అమ్మా...ఈమాత్రందానికే కల్లనీళ్ళెట్టుకోవాలా' అంటోంది...

మళ్ళీ నేనెక్కడ తలబాదు కుంటానో అని మా నాన్నమ్మ తలుపుకి అడ్డంగా నిలబడింది....నేను ఒక వెర్రి నవ్వు నవ్వి ఇంట్లోంచి బయటపడ్డా..

కిటికీ పక్క సీటు..సాయంత్రం చల్ల గాలి...తెలీకుండానే నిద్రపట్టేసింది.

"సార్ మల్లె పూలు..సేమంతులు .." ఎవడో కిటికీలోంచి నా చేయి మీద కొడుతున్నాడు..ఉలిక్కిపడి లేచా...

'ఏరా..తిక్క తిక్క గా ఉందా..?నన్ను మల్లెపూలు కావాలా..అని అడుగుతున్నావ్' అన్నా...
సమాధానం గా..."బాబూ కొద్దిగా ఆ పూలందుకో అమ్మా.." అని పదిరూపాయలనోటు నా చేతికందించింది...లేడీస్ సీట్లో నుంచి ఒకావిడ.

మాట్లాడకుండా..అది పూలవాడి చేతిలో పెట్టి...పూలు తీసుకుని ఆవిడ చేతిలో పెట్టా..బస్సు కదిలింది.

మరి 'చిల్లరేదీ?' అంది...

ఓర్నాయనో ...వాడు చిల్లర ఇవ్వాలా..అనుకుని...బాబూ చిల్లరంట...అనిక్ కేకేసాను...

వాడు చిల్లర ఇస్తున్నట్టు నటిస్తాడు గానీ చిల్లర ఇవ్వడే...బస్సు స్పీడు పెరిగింది..నాకు టెన్షన్ పెరిగింది...వాడు స్లో మోషన్ లో పరిగెడుతున్నాడు...రెండు నిమిషాల్లో జరగాల్సింది జరిగిపోయింది..వాడు రెండు రూపాయల చిల్లర ఎగ్గోట్టేసాడు.

ఆవిడ నా వైపు చూస్తూ పూలవాడ్ని బండ బూతులు తిట్టి ఓ పాతిక శాపనార్థాలు పెట్టింది...

అత్త మీద కోపం దుత్త మీద చూపించబడింది...
అత్త = (నేను + పూలవాడు)

దుత్త= (ఆవిడ కొడుకు)

"సరిగ్గా కూచోరా ఎధవకానా..దభేల్ దభేల్...ధబెల్..." ఆవిడ పక్కన కూర్చుని జంతికలు తింటున్న కొడుకు వీపు విమానం మోత మోగింది... ఇంక నేను...నిద్రపోతున్నట్టు నటించడం మొదలెట్టా...

అలా ఓ గంట నటించింతర్వాత..రావులపాలెం వచ్చేసింది. దిగి..మా శ్రీను గాడి కోసం చుట్టూ చూసా...ఎవరూ కనిపించలేదు..అయినా వాడిని చూసి చాలాకాలం అయింది..నన్ను గుర్తుపడతాడో లేదో...అనుకుంటుండగా....చేతిలో చిన్న బ్యాగ్ తో ఒకతను నవ్వుకుంటూ నావైపే వస్తున్నాడు...
ఒక్కసారి నా చిన్ననాటి తీపి జ్ఞాపకాలన్నీ గుర్తుకొచ్చి వొళ్ళు పులకరించింది...వాడు దగ్గరికి రాగానే ..

"ఎన్నాల్లయ్యిందిరా నిన్ను చూసి" అని గట్టిగా కౌగిలించుకున్నా..

"ఛీ ఏంటండీ ఇది...వదలండి...... రాజోలు బస్సు ఎన్నింటికీ అని అడుగుదామని వస్తే ఏంటిది....వదలండి వదలండి" అని విడిపించుకుని పారిపోయాడు.

బస్సు స్టాండ్ లో జనమంతా నన్నే చూస్తున్నట్టనిపించి.. ఏదో అర్జెంట్ పనున్నట్టు అక్కడున్న షాప్ కెళ్ళి సితార కొని అక్కడున్న బెంచీ మీద జారబడ్డా..'ఒరేయ్ బస్సు దిగిచచ్చా ...వచ్చి తగలడు ' అని మా శీను గాడి కి మెస్సేజ్ కొట్టి...సితార చదవటం మొదలుపెట్టాను.

కొంతసేపటికి స్టాండ్ లో జనాలు పల్చబడ్డారు....నేనూ ఇంకో నలుగురు పాసేంజర్సూ..ఇద్దరు పిచ్చోళ్ళు మిగిలాం.. కొంత సేపు అయినతర్వాత...నన్ను ఎవరో గమనిస్తున్నట్టనిపించి..ఆ వైపుకి చూసా....

' ఒకడు నల్ల కళ్ళద్దాలు పెట్టుకుని గోర్లు కొరుక్కుంటూ నా వైపే చూస్తున్నాడు ..' నేను వాడి వంక చూసేసరికి ...నవ్వి నావైపు నడవడం మొదలుపెట్టాడు..

లాభం లేదు...వీడెవడో తింగరి వెధవ నన్ను తగులుకుంటున్నాడు.....రాత్రి ఏడుగంటలకి కూలింగ్ గ్లాస్ పెట్టుకుని తిరుగుతున్నాడంటే ఖచ్చితంగా మెంటల్ కేసే .. వాడ్ని గమనించనట్టు నటిస్తూ సితార చదివేస్తున్నా..

"కనులు కనులతో కలపడితే...ఆ తగవుకు ఫలమేమి"... నా ఎదురుగా నిలబడి అన్నాడు వాడు.

'నా గుండె గొంతుకలోకి జారిపోయింది...ఫస్ట్ టైం నా మీద నాకే అసహ్యమేసింది...ఎక్కడలేని పిచ్చి నాయాల్లంతా నాకే తగులుకుంటారు..అని మనసులో ఏడ్చి...' తల పైకి ఎత్తకుండా వాడి వంక చూడ్డానికి ట్రై చేశా...

"హలో ...కనులు కనులతో కలపడితే...ఆ తగవుకు ఫలమేమి" మళ్ళీ అన్నాడు ...

'నాకు తెలీదు రా...తింగరి వెధవా..అయినా నాకు ఇలా తగులుకున్నావేంట్రా..' అను గొణుక్కుంటూ వాడి వైపు చూసా...

హాశ్చర్యం...వాడే మా శీను గాడే... "ఇదేం అవతారం రా..తిక్కవెధవ..రాత్రిళ్ళు ఆ నల్లకళ్ళద్దాలు పెట్టుకుని పాత పాటలు పాడుకొవటమేంటిరా..పిచ్చిగానీ ఎక్కిందా...ఆ కళ్ళజోడు తియ్ ముందు..." నన్ను నేను కంట్రోల్ చేసుకుంటూ అన్నా...

"కనులు కనులతొ కలబడితే ...కళ్ళకలకొస్తుందిరా రిషిగా" అంటూ కల్లజోడు తీసాడు.

చింతనిప్పులా కళ్ళు..దానికితోడు పోకిరి హెయిర్ స్టైలూ ..కలగలిపి డ్రాకులా తెలుగు వెర్షన్ లా వున్నాడు శీను గాడు..
ఒక్కసారి కళ్ళు మండినట్టనిపించి..."ఒరేయ్ నువ్వర్జంటుగా ఆ కళ్ళజోడు పెట్టేస్కో..పాటలు మాత్రం పాడొద్దు.." అని చెప్పి వాడిని బయలుదేరదీసా..

వాడు బండి నడుపుతూ వాడికి వాడి గర్ల్ ఫ్రెండు నుంచి కళ్ళకలక ఎలా అంటుకుందో చెపుతుంటే..నేను ఎనక కూర్చుని 'ఊ..' కొడుతూ అలా అలా..ఇద్దరం కబుర్లు చెప్పుకుంటూ..మొత్తానికి మా శరత్ గాడి ఇంటికి చేరుకున్నాం..

మేం వెళ్ళేసరికి పెళ్ళిసందడి మొదలయ్యింది..ఇల్లంతా పల్లెటూరి పెళ్ళి కళతో సందడిగా ఉంది...ఎక్కడ చూసినా జనాలే జనాలు.
బయట అరుగు మీద ఆడుకుంటున్న పిల్లగాడ్ని పిలిచి..శరత్ ఉన్నాడా అని అడిగాడు మా శీనుగాడు..
"సెత్తన్నయ్యా....నీ కోసరం ఎవరో వచ్చారు ' అని ఓ గావుకేక పెట్టాడా కుర్రోడు..

నాకు మతిపోయి 'సెత్తన్నయ్యేంట్రా...' అన్నాను, నువ్వు కంగారు పడకురా..వాడు శరత్ అన్నయ్యా అని స్పీడుగా అన్నాడు..ఎక్స్ ప్లెయిన్ చేసాడు శీనుగాడు...

ఇంతలో 'మా చెత్త బాబు పెళ్ళికొచ్చారా..రండి ' అని గుమ్మంలో రెండు కుర్చీలు పడెసేడు ఓ ముసలాయన లోపలినుంచి వచ్చి....ఇక్కడ శరత్ గాడిని అందరూ స్పీడు గానే పిలుస్తారన్నమాట..అనుకుని కూర్చీ లాక్కోని కూర్చున్నా.

వాతావరణం చాలా బావుంది..ఏ మాటకామాటే చెప్పుకోవాలి...పల్లెటూర్లో ఉన్న ప్రశాంతత ఇంకెక్కడా వుండదురా అన్నాను మా శీను గాడితో...ఇలా అన్నానో లేదో...'బాబా సాయి బాబా..నీవు మావలె మనిషివని ' అని చెవులు పగిలిపోయేట్టు పక్కనున్న గుడి మైకులోంచి పాట మొదలయ్యింది..

హా హా నిజమేరా...అన్నాడు శీను గాడు.

ఇంతలో మా శరత్ గాడు వచ్చి...నన్ను గట్టిగా వాటేసుకుని కుశలప్రశ్నలడిగి..శీను గాడ్ని మాత్రం..దూరం నుంచే మాట్లాడి నీ కలక నాకు మాత్రం అంటించకురా..అని బ్రతిమలాడి..

'అరేయ్...మీరు ముందు భోజనాలు చేసి రండి ' అని చెప్పి మాకు అన్నీ దగ్గరుండి చూడమని ఒకడిని పురమాయించాడు.

పర్లేదు మేం వెల్తాం అని..ఆఒకడిని వద్దని చెప్పి..మెల్లి గా మేమే బయలుదేరాం.సందు మలుపు తిరగ్గానే చాలా మంది జనం ఇద్దరు ఇద్దరు బాచ్ లు గా కుస్తీ పట్లు పడుతూ కనిపించారు..

అరేయ్ చూసావా ఇలాంటివి పల్లెటూర్లలోనే జరుగుతాయ్...కొంచెంసేపు చూసెళదాం ఆగు అన్నా సీనుగాడితో..

ఏడిసావ్...అవే భోజనాలు...ఇప్పుడే బంతి లేచినట్టుంది..సీట్లకోసం జనాలు తోసుకుంటున్నారు...పద మనమూ కూర్చుందాం అని పరిగెత్తాడు. నేనూ వాడివెనకే పరిగెత్తా కానీ అలవాటులేక పద్మవ్యూహం లో చిక్కుకు పోయిన అభిమన్యుడిలా జనాల మధ్యలో చిక్కుకుపోయా..ఎలాగోలా తప్పించుకుని లొపలికి వెళ్ళేసరికి జుట్టురేగిపోయి ముక్కుపగిలిపోయిన స్తితిలో సీనుగాడు కనిపించాడు..

'ఒరేయ్ ఈ బంతిలో కూచుందామనుకుంటే బంతాట ఆడేసార్రా..పద అందాకా అక్కడ కూర్చుందాం' అని లొపల్నుంచి ఎత్తుకొచ్చిన రెండు కాజాలు ఇచ్చాడు...అవి తింటూ కబుర్లు మొదలెట్టాం..

అప్పుడే భోజనలానుంచి బయటకొచ్చిన ఒకావిడ హడావిడిగా మా శీనుగాడి దగ్గరకొచ్చి టైం ఎంతయ్యింది బాబూ అని అడిగి..వాడు చూసి చెప్పేలోపులో వాడి చెయ్యిని వంకర తిప్పేసి టైం చూసుకుని .."హా కంగారులేదు ఇంకా టైం ఉంది" అని అనుకుంటూ మళ్ళీ లొపలికి పరిగెట్టింది..

అక్కడికి ఏదో ఆవిడ వాచీ నేను పెట్టుకున్నట్టు ....ఇదేం టైం అడగటం రా బాబూ..అన్నాడు శీను గాడు మెలితిరిగిన చెయ్యిని సరిచేసుకుంటూ.

'మిగతా హడావిడి లో పడి పెళ్ళి ముహూర్తం టైం మర్చిపోతారేమో అని ఇలాంటి పని ఒకళ్ళకి అప్పచెబుతారు పెళ్ళిళ్ళలో ' నాకు తెలిసింది కొంత.. తెలీంది కొంత కలిపి చెప్పా..

చాలాకాలం తర్వాత పూర్తి పల్లెటూరి వాతావరణంలో సాంప్రదాయంగా కొబ్బరాకుల పందిరిలో జరుగుతున్న పెళ్ళి చూస్తున్నాను..ఈ భోజనాలు, బందువుల డావిడి..కొద్ది దూరంలో పందిర్లో అప్పుడే మొదలెట్టిన భజంత్రీలు...మన్సులో ఒక తెలీని ఆనందం.

'ఏరా శీనుగా మాకు పప్పన్నం ఎప్పుడెడతావ్రా'..అన్నాడు అప్పుడే సుష్టుగా భోజనం చేసొచ్చి బ్రేవ్ మని తేలుస్తూ ఓ పెద్దాయన.

అలా తోటలో ఓ నాలుగు రౌండ్లు తిరిగి రండి..మళ్ళీ మాతో పాటూ తిందిరిగాని...నా పప్పు అంతా మీకే.. అన్నాడు మా శీను గాడు ఇకిలిస్తూ.. శీనుగాడి వీపుమీద నాలుగు దెబ్బలేసి పెద్దగా నవ్వుకుంటూ వెళ్ళిపోయాడాయన.

నిజంగా పల్లెటూర్లలో ఉండటం ఒక వరం...ఆ ఆప్యాయతలు, పలకరింపులు...సరదా సరదా వెటకారాలూ..ఓహ్ నిజం గా నేను ఇవ్వన్నీ మిస్ అవుతున్నా రా....మీకు మాత్రం పల్లెల్లో ఉండటం ఒక వరం ..అన్నాను శీను గాడితో.

'క్షవరమా...మొన్నె మా వూర్లో చేయించారా..బాగ సెట్టయ్యింది కదా ' అన్నాడు శీనుగాడు..నా వరం అనేమాట క్షవరం గా అర్ధమచేసుకుని..

నవ్వాలో ఏడవాలో తెలీక 'తలపట్టుకుని ' కూర్చున్నా నేను.

ఇందాక టైం అడిగినావిడ మళ్ళీ భోజనాల్లోంచి హడావిడిగా బయటకు రావడం చూసి "రేయ్ ఇవ్వాళ నా చెయ్యి కి బ్యాడ్ టైం లా వుంది" అని వాచీ తీసేసి జేబులో పెట్టుకుని "ఎనిమిందింపావు" అని గట్టిగా అరిచాడు మా వాడు.

అంతే... భోజనాలు జరిగేచోట ఒక్కసారిగా కలకలం రేగింది..ఆడాళ్ళందరూ ఎక్కడివక్కడ వదిలేసి పెళ్ళింటివైపు పరుగులు పెట్టడం మొదలెట్టారు. కొందరు "అయ్యో అయ్యో ..ఎనిమిదింపావంట తొందరగా తెమలండి" అని కగారుపెట్టేస్తున్నారు మిగతావాళ్ళను.

చూసావు రా..పెళ్ళి అంటే ఇలా ఉండాలి..ముహూర్తం దగ్గర పడుతుందని అందరూ ఎలా హడావిడి పడుతున్నారో చూసావా...అదే సిటీస్ లో అయితే శుభ్రంగా తినేసి పెళ్ళికొడుక్కో షేక్ హాండ్ పడేసి పోవటమే...అన్నాను.

"కానీ పెళ్ళి రాత్రి పదిన్నరకి రా...అయినా ఉండు ఇప్పుడే వస్తా " అంటూ అక్కడ పరిగెడుతున్న ఆడాళ్ళకి అడ్డంగా పరిగెట్టి ఒక చిన్నపిల్లని పట్టి తీసుకొచ్హేడు శీను గాడు.

పెళ్ళి ఎన్నింటికి ? అడిగాడు ...ఏమోనండీ... నాకు తెలీదండీ..నేను వెళ్ళాలండీ.. అని తుర్రుమంది ఆ పిల్ల.

సరే మనమే చూద్దాం పదరా...ఒకవేళ పెళ్ళికి ముందు జరిగే కార్యక్రమాలు ఏమైనా వున్నాయేమో...అలాంటివి అస్సల్లు మిస్ అవ్వకూడదు..పద అని వాడిని బయల్దేరదీసి పెళ్ళింటికి వెళ్ళాం.

ఇంటిముందు పందిరిలో ఎవరూ లేరు...ఇంటి హాలు మాత్రం హౌస్ ఫుల్....

ఏం జరుగ్తోందండీ....టెన్షన్ తట్టుకోలేఖ గుమ్మంలో ట్యూబ్ లైట్లు కడుతున్న ఒకతన్ని అడిగేను..

అతను చెప్పే లోగా ...'మొగలి రేకులు...మొగలి రేకులు ' అంటూ టీవీలో పాటమొదలయ్యింది...

పదే పదే ఆవిడ టైం ఎందుకడిగిందో అర్థమయ్యి ..మైండు బ్లాకయ్యి..కళ్ళలో రక్తం కారుతుండగా...నిశ్శబ్ధంగా మళ్ళీ భోజనాలు జరిగే చోటుకు చేరుకున్నాం.

ఈసారి కష్టపడకుండానే శీనుగాడు రెండు కుర్చీలు సంపాయించాడు..మాదే చివర రౌండనుకుంటా పెద్దగా ఎవరూ లేరు..వడ్డన మొదలయ్యింది..వంటలు రుచిగాఉన్నాయ్..అందరూ బాటింగ్ బాగా చేస్తున్నారు...పావుంగంటయ్యింతర్వాత కొంత మంది ఇన్నింగ్స్ డిక్లేర్ చేసి వెళ్ళిపోయారు...మా శీనుగాడికి, "వంకాయ్ జీడిపప్పు" వడ్డించేవాడికి హోరాహోరీ పోరు చివరిదాకా రసవత్తరంగా సాగి చివరకు వడ్డించేవాడు విరక్తితో ఉరేసుకునేదాకా వెళ్ళటంతో ముగిసింది...

తర్వాత ఆకులో మిగిలిన కిళ్ళీ లు నములుతూ పండువెన్నెల్లో కూచుని మా 'శరత్ ' గాడి పెళ్ళి చూసి వెనక్కు బయలుదేరాం...శరత్ గాడికి విషెస్ చెప్పి బయల్దేరుతుంటే ఒక్కసారి నా..కళ్ళు మండి కళ్ళలోంచి నీళ్ళు బొట బొటా కారాయి...మా శరత్ గాడు 'నేనెందుకు కళ్ళనీళ్ళెట్టుకున్నానో తెలీక వాడు వాడు కూడా కళ్ళు తుడుచుకున్నాడు '.

అదంతా చూస్తున్న మా శీనుగాడు ఏదో అర్ధమయ్యినట్టు నా వంక చూసి...నా దగ్గర ఇంకోటుందిలే.....పద అన్నాడు..

"కట్ చేస్తే"........మరుసటిరోజు ఉదయం ఏడుగంటలు...

"పొద్దున్నే ఆ నల్లకల్లజోడేంట్రా తింగరి వెదవా " అంటోంది మా నాన్నమ్మ నన్ను చూసి...

"కనులు కనులతో కలబడితే........"

---------- సమాప్తం--------